Vragen over reiskosten bij solliciteren en één dag in de week rust
In de gemeenteraadsvergadering van donderdag 1 december zijn er weer vele onderwerpen gepasseerd. Twee onderwerpen willen wij als ChristenUnie Zaanstad graag nader toelichten.
Het eerste onderwerp zijn de vragen die wij samen met de SP hebben ingediend voor het vragenuurtje, vooraf aan de raadsvergadering, over de vergoeding van reiskosten op het moment dat er je solliciteerd bij de gemeente. Het tweede onderwerp is een onderwerp dat wij van harte toejuichen, maar niet eens op ons eigen initiatief is ingediend, namelijk de zondag geen winkels open doen en een dag tot rust komen.
Reiskosten bij solliciteren
Gelukkig is de arbeidsmarkt zó krap dat nu ook de mensen met de laagste inkomens met enige souplesse van werkgevers aan een baan kunnen komen. Maar dan moeten ze wél naar sollicitatiegesprekken kunnen. Vaak zitten deze mensen in de financiële problemen en kunnen daardoor geen reiskosten betalen. Of hun inkomen is simpelweg te laag om reiskosten van en naar een sollicitatiegesprek te betalen. Het lijkt ons evident dat je de baan niet hebt als je niet op gesprek komt. De Werkgroep Sollicitatiekosten Metropool Amsterdam wees ons op dit probleem. Het is voor werkgevers nog steeds niet verplicht reiskosten naar en van het sollicitatiegesprek te vergoeden en veel werkgevers doen dat dan ook niet. Enerzijds is het fijn dat veel meer mensen in aanmerking komen voor een baan en dus graag willen solliciteren, anderzijds moet dat voor deze mensen ook niet onmogelijk worden gemaakt omdat de reiskosten te hoog zijn.
De SP en ChristenUnie willen dit probleem even aan de orde stellen en hebben daarom de volgende vragen:
- denkt het college dat zowel sollicitant, gemeente als werkgever gebaat zijn bij het wegnemen van drempels in de sollicitatieprocedure?
- Is het college het met de SP en ChristenUnie eens dat het vinden van een baan mensen uit de armoede kan helpen?
- Welke rol ziet het college voor de gemeente Zaanstad in het verlichten of zelfs oplossen van het bovengenoemde probleem? Te denken valt aan een gesprek met werkgevers over het vergoeden van sollicitatiekosten, een tegemoetkoming voor de reiskosten vanuit de gemeente of bij het Rijk aandringen op een verplichting van het vergoeden van reiskosten bij sollicitaties.
Het college gaf hierop de volgende reactie: Het college vindt het belangrijk dat solliciteren toegankelijk blijft voor iedereen, daarvoor zien wij ook dat er maatwerk is als mensen aangeven dat reiskosten een probleem is. Voor mensen in de bijstand kan dit vanuit het reïntigratiebudget, Werkom, worden aangevraagd. Voor mensen zonder een uitkering kan dit worden gefinancieerd vanuit het regionale mobiliteitsteam. Als mensen dus aangeven dat zij geen geld hebben voor de reiskosten, dan is hiervoor maatwerk mogelijk op dit moment. Dit zijn de huidige regelingen zoals wij die nu kennen. Als Zaanstad achten wij dat de sollicitanten zelf hun reiskosten betalen, hier hebben wij dan ook geen aparte regeling voor.
Het hebben van een baan verkleint zeker de kans om in armoede te moeten leven, maar u weet net als wij, het college, dat er ook genoeg mensen zijn die wél werken en toch onder de armoede grens leven. Het hebben van een baan helpt wel aan een goede basis voor een goede bestaanszekerheid.
Zondagsrust:
Het onderwerp over de zondagsrust werd ingediend door de Partij voor de Dieren, de motie en het amendement richtte zich voornamelijk op het verminderen van aankopen en daarmee de schade die dit meebrengt aan het milieu. De bijdrage die Hanneke Veurink-Malda luidde als volgt:
Het stemt ons als ChristenUnie positief om steun uit onverwachte hoek te krijgen voor het herstel van een goede oude gewoonte, namelijk die van de zondagsrust. Eén dag rust in de week, wat zou dat onze gehaaste en gestreste samenleving goed doen.
Maar zonder gekheid. De reden dat de Partij voor de Dieren vraag om één dag consumptiepauze in de week is de schadelijkheid van ons consumptiegedrag. We weten niet meer hoe we moeten genieten van genoeg. In Bijbelse tijden in het oude Israël, was er een regel dat ieder zevende jaar het land onbebouwd moest blijven om het land rust te geven. Het Sabbatsjaar! Van wat vanzelf opkwam mocht iedereen gezamenlijk gebruik maken en het was een goede oefening in vertrouwen dat er genoeg zou zijn.
Ook wij als westerse consumenten kunnen zo’n oefening in vertrouwen dat we genoeg hebben wel gebruiken. Wij zullen zowel de motie als het amendement van de Partij voor de Dieren steunen.
De motie en het amendent hebben het helaas niet gehaald en zijn beiden verworpen.